İstanbul’un Esenyurt Yeşilkent TEM Otoyolu girişinde bulunan Esenyurt Balıkyolu Köprüsü tehlike saçıyor. Bahse ait konuşan Prof. Dr. Mehmet Fatih Altan ‘Yükten ötürü artık demir kesiti o kadar küçülmüş ki burkulma bile var. Demiri koruyan beton kaplama kaybolmuş artık. Bu ne demektir? ‘Ben göçüyorum, bana deva üretin, yoksa ben göçeceğim’ demektir’ dedi.
Her gün binlerce aracın geçtiği Balıkyolu Köprüsü’nden beton kesimler dökülmeye devam ediyor.

Köprünün kolon ve kirişlerinde ise demirlerin ortaya çıktığı görüldü.
Herkes için büyük bir tehlike oluşturan köprü bilhassa de etraf sakinlerini huzursuz ediyor.
Önlem alınmazsa büyük bir facianın yaşanacağını lisana getiren İstanbul Arel Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Kısım Lideri Prof. Dr. Mehmet Fatih Altan, ‘Yaygın bir korozyon var köprüde. Doğal ki bu ne demektir? Bakım yapılmamış bir köprüyle karşı karşıyayız. Rutin bakımları vardır bir köprünün. Betonarme köprülerde genelde 10 senede bir bakım yapılır. Bu, gerektiğinde daha da kısalabilir. Lakin doğal bir 10 senede bir bakım yapılsa bu halde olmamalıydı. ‘Köprüde bir su, bir de çok yük köprüyü yıpratır. Alışılmış burada demiri koruyan beton kaplama kaybolmuş artık. Bakın, demir dışarıda duruyor ve korozyona uğramış. Betonarme köprülerde demir ve beton iki tane taşıyıcı vardır. Bunlardan birisi çekmeye, biri basmaya çalışır. İkisi birlikte betonarme deriz biz bunlara. Şayet demir çapları düşerse taşıyıcı özelliği azalır. Bakın, burada korozyondan ötürü demir çapları küçülmüş durumda. Elimizle bile kırılabiliyor çapları ve taşıyıcı özelliği azalıyor’ diye konuştu.
Köprünün 35 sene evvel tasarlandığını kaydeden Prof. Dr. Altan, şunları söyledi:

‘O vakit üzerindeki trafik yoğunluğuna nazaran bir yük belirlenmiştir. Fakat doğal 35 sene sonraki trafik daha farklı bir boyutta yaşanmakta burada. Yani bu da çok yük oluşturur. Bir su, bir de çok yük köprüyü yıpratır. Olağan çatlamalar oluşuyor bu çok yükten ötürü. Beton katman çatladığı vakit su giriyor. Demiri korozyona uğratınca, suyun bardakta donup çatladığı üzere, dışarıdaki beton tabakayı çatlatıyor. Çatlatınca da demir nem ve su almış oluyor ve korozyona uğruyor. Korozyona uğradıkça demir artık taşıyıcı özelliğini kaybediyor.’
“Bakın, şu kolonda bir burkulma bile var. Üstteki yükten ötürü artık demir kesiti o kadar küçülmüş ki burkulma bile var. Yük bindikçe demir artık burkuluyor. Bu ne demektir? ‘Ben göçüyorum, bana deva üretin, yoksa ben göçeceğim’ demektir” diyen Prof. Dr. Altan, sözlerine şöyle devam etti:

”Yani demir göçecek. Vaktinde bakımlar yapılsaydı köprü kurtulurdu. Ömrü uzatılabilir de bakımla. Bir köprünün ömrü de uzatılabilirdi. Ancak artık ömrü kısaltılmış bakımsızlıkla. Kolonla kiriş dediğimiz yatay kısımda de, birleşim noktalarında da yaygın biçimde korozyon görüyoruz. Eğer bu köprünün alternatifi yoksa ekonomik olarak da bakılması lazım. Ona nazaran bir fizibilite çalışması yapılıp buranın tekrar yapılması ya da yeterlice güçlendirilmesi lazım. Bu köprü güçlendirilebilir. Dışarıdan, içeriden boyutlar büyütülür. Korozyon olan kısımlar temizlenir, hepsi bakılabilir. Fakat natürel çok büyük bir köprünün yine yıkılıp yapılması kadar bir masraf da olabilir. Ondan ötürü daha modernize, çağımıza uygun, teknolojiye uygun, daha hoş bir köprü yapılabilir. O vakit o kadar uğraşmaya da gerek kalmaz. Facialara ulaşmamak için rutin bakımlarına bakmamız lazım. Esasen yoğunluk arttığı için çok yük yükleniyor. Bunlar da göz önüne alınarak köprüler rutin biçimde, 5 senede ya da 10 senede, gerecine nazaran bakım görmeli. Sarsıntı gelse bu köprüler ne halde olur, siz biliyorsunuz. 2018 Zelzele Yönetmeliği’ne nazaran bu köprüler denetim edilmeli ve ona nazaran tekrar dizayn edilmeli.’
İşte o anlar:
